Μια μέρα ένα πλαγκτόν έβγαλε πτερύγια κι άρχισε να κολυμπάει. Ήταν σα να έβλεπες μια κουκίδα με πτερύγια. Έβγαλε λέπια και ουρά, άρχισε να μεγαλώνει, έβγαλε μύτη, μάτια, στόμα. Σιγά σιγά όλα τα πλαγκτόν έγιναν έτσι.

Τα πτερύγια έγιναν πόδια, τα πλαγκτόν που βγήκαν στη στεριά μεγάλωσαν και έγιναν κροκόδειλοι.

Γι’ αυτό οι κροκόδειλοι ζουν και στη θάλασσα και στην ξηρά!

Άρτεμις Τζαβάρα

Μια μέρα το ψάρι ο ιχθυόσαυρος κολυμπούσε στο γαλάζιο μπλε στα προϊστορικά χρόνια. Ο ιχθυόσαυρος έψαχνε για λεία διότι το χταπόδιους που είχε αρπάξει από τον κοραλλιογενή ύφαλο το έφαγε με μανία ένας νεροχιμπαντζής.

Ο ιχθυόσαυρος εντόπισε έναν λύκο του νερού. Είχε μυτερά δόντια, πτερύγια που ήταν πιο μεγάλα από το κεφάλι του για να δίνει φάπες στους ψαροεχθρούς. Ο ιχθυόσαυρος του επιτέθηκε από το πουθενά. Ο λύκος του νερού δεν αντιστάθηκε διότι χάζευε κάτι νοστιμότατα ψάρια μέσα στο κοράλλι. Ναυαγούς τα λέγανε τα ψάρια μέσα στο κοράλλι διότι ήταν σα να ναυαγούσαν μέσα στο κοράλλι.

Μετά από λίγα χρόνια ο βυθός ηρέμησε και όλοι κολυμπούσαν στο γαλάζιο αρχικό και ήρεμο χρώμα.

Ελένη Π.

Μια από αυτές τις μέρες ένας Καραλόδοντας ξύπνησε και έκανε βόλτες στο βυθό της θάλασσας. Έτσι όπως κολυμπούσε συνάντησε ένα άλλο ψάρι, τον Φουρκάστερ. Έκαναν μαζί βόλτες μέχρι που συνάντησαν μια πετρελαιοκηλίδα αλλά δεν ήξεραν τι ήταν αυτό και πήγαν κοντά του και το εισέπνευσαν, όμως δεν πέθαναν. Μετά από χρόνια άρχισαν οι απόγονοι των απογόνων τους και γεννιόντουσαν όλο και πιο άσχημοι, πιο παράξενοι και σιγά σιγά άρχισαν να βγάζουν πόδια και να μην αναπνέουν τόσο καλά μέσα στο νερό μέχρι που βγήκαν στην ξηρά και έγιναν οι γνωστές μας κατσαρίδες που ζούνε μέσα στη βρόμα!

(Σχόλιο δικό μας: Στη Μεταμόφωση του Κάφκα ο ήρωας μεταμορφώνεται σε κατσαρίδα! Τυχαίο;)

Σοφία Φρεζέ Αγγελοπούλου

Μια μέρα στη γη είναι μετρημένη γιατί υπάρχει ένα ρολόι να σου λέει κάνε αυτό κάνε εκείνο αλλά αν μπορούσα να φέρω τον χρόνο πίσω θα το έκανα θα έφερνα στη ζωή τα εξής ζώα: είναι ο λάμπας, ο δυνάτορας και ο σοκάευνας. Έχουν εξαφανιστεί εδώ και 8 δις. για να μην εξαφανιστούν και άλλα ζώα.

Μια μέρα στην εποχή των δεινοσαύρων ένας Τυραννόσαυρος Rex κυνήγαγε ένα ελέφαντα, τον έπιασε από το λαιμό, τον έριξε κάτω και τον σκότωσε τον ελέφαντα. Μετά, επειδή πεινούσε, έφαγε κι έναν δεινόσαυρο χορτοφάγο. Αυτός ο Τυραννόσαυρος Rex ήταν πολύ άγριος και άρχισε και πολεμούσε κι άλλους Τυραννόσαυρους. Όλο τους νικούσε, αλλά επειδή είχε κουραστεί, πήγε ένας Τυραννόσαυρος και τον σκότωσε. Όμως δεν είχε πεθάνει ακριβώς. Είχε τραυματιστεί. Σηκώθηκε, πήγε πίσω από την πλάτη του άλλου Τυραννόσαυρου και τον δάγκωσε. Πέθανε ο άλλος που τον τραυμάτισε. Ο Τυραννόσαυρος αγρίεψε ξανά και πήγε και σκότωνε τους άλλους. Αυτή η ιστορία δε θα τελείωνε, μέχρι που ενώθηκαν τρεις Τυραννόσαυροι μαζί και τον σκότωσαν και από τότε η ζωή καλυτέρεψε.

Αντώνης Μαραγκός

Μια μέρα ένα ψάρι, καθώς έτρωγε, κάτι ένιωσε μέσα στο νερό, αλλά μετά συνέχισε να τρώει. Μετά από λίγο το ξαναένιωσε . Αυτό το ψάρι το έλεγαν Νιώτα που βγαίνει από το ρήμα νιώθω γιατί ήταν το μόνο ψάρι μέσα στη λίμνη που τα ένιωθε όλα. Ρωτούσε συνέχεια τα άλλα ψάρια αν ένιωθαν κάτι, αλλά όλα του απαντούσαν αρνητικά. Όταν κάποια στιγμή όμως το ένιωσαν όλα τα ψάρια. Εκείνη την ώρα όμως η Νιώτα το ένιωσε ακόμη καλύτερα και δυνατότερα γιατί ήταν ένα από τα ψάρια που τα ένιωθε όλα. Αυτό το ψάρι ήταν υπερήφανο για τον εαυτό του αλλά όχι περήφανο γι αυτό που ένιωθε.

Τελικά πήγαν πιο πέρα για να δούνε τι είναι και τελικά ήταν παιδιά που έπαιζαν στη λίμνη. Τα ψάρια τα φοβόντουσαν τα παιδιά αλλά δεν έφευγαν γιατί δεν τα κυνηγούσαν. Τελικά η Νιώτα βρήκε το ταίρι της βρήκε το ταίρι της και έκαναν περίπου 137 αυγά. Αυτά θα ήταν έτοιμα να βγούνε από τα αυγά τους μετά από 1 μήνα. Δηλαδή ακόμη καλύτερα γιατί δε θα τα φρόντιζαν πολύ αυτά τα αυγά.

Μάγδα Στέλλα